Ο καφές και η δημοκρατία….

Γράφει ο Ανιπτόπους:Δανείζομε τον τίτλο από το πιο γνωστό βιβλίο του Τούρκου συγγραφέα, με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη, Αζίς Νεσίν. Έναν άνθρωπο που 11 φορές αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν Τούρκοι ακροδεξιοί. Στη αρχή του βιβλίου γράφει: << στη χώρα μου δύο δένδρα δεν ευδοκιμούν, του καφέ και αυτό της δημοκρατίας, γι΄ αυτό, και τα δύο μας τα φέρνουν από έξω…>> Για την Ελληνική έκδοση του βιβλίου ο συγγραφέας έγραψε, κάπου στην δεκαετία του 1960,: << ό, τι γράφω για την Τουρκία ισχύει και για την Ελλάδα…>>. Σκέφτηκα να αρχίσω με τα
παραπάνω σκεφτόμενος κάτι που αφενός μου έκανε εντύπωση, αφετέρου το περίμενα, ως ένα σημείο.  Το να βγαίνεις και να λες πόσο καλός δημοκράτης είσαι, ε! και λίγο αριστερός, τόσο όσο να σπάει την κεντρίλα σου, η οποία φτάνει μέχρι τη χούντα, είναι εύκολο. Καμιά φορά σου φέρνει και πολιτικά οφέλη, ανάλογα σε τι  νερά ψαρεύεις. Τι γίνεται όμως όταν έρθει η ώρα να αντιμετωπίσεις την δημοκρατία κατά πρόσωπό; Όταν σου χτυπήσει φιλικά την πλάτη και θέλει να σου πεί κάτι με το οποίο δεν συμφωνείς; Κάτι το οποίο δεν σε βολεύει! Διότι, η δημοκρατία είναι μία! Δεν υπάρχει η δημοκρατία μου και η δημοκρατία σου! Ετσι λοιπόν, κάποιοι πολύ δημοκράτες, από την παράταξη του κυρίου Σιμητσή, έμαθα πως πιάνουν φίλους και συγγενείς, και τους κάνουν τα παράπονά τους γι’ αυτά που γράφω ή τους λένε να με συμμαζέψουν λίγο διότι τους κάνω κακό. Αυτό το συμμάζεμα, πολύ μου άρεσε. Πάντα στη ζωή μου όλη ήθελα να γίνω ένας συμμαζεμένος! Είναι δε τόσο δημοκράτες ( είναι και κεντροαριστέροι, είχαν και εκλογές για νέο αρχηγό, τόσο όσο χρειαζόταν για να βγάλουν έναν παλιό ) ώστε δεν τα λένε σε μένα, αλλά σε φίλους και γνωστούς. Αφού λοιπόν ζητήσουν τη φίμωσή μου, λένε πως κρύβομαι πίσω από ένα ψευδώνυμο.  Τώρα, πως εγώ κρύβομαι αλλά αυτοί ξέρουν ποιος είμαι…, ε! ένας κεντοαριστερός το ξέρει! Πρέπει, και οφείλω, να πω πως το ίδιο δεν συμβαίνει με τους δεξιούς, αυτούς που δεν πουλάνε δημοκρατία. Έχουμε κυριολεκτικά ξεσκίσει μέσα από το blog μας τη διοίκηση του δήμου. Κάνουμε συνεχείς επιθέσεις ονομαστικά, σε πρόσωπα και πράγματα. Δεν έχουμε αφήσει σε ησυχία τον κ. Τσουρουκίδη Ανέστη, τον κ. Κυριακίδη Όμηρο και τον κ. Καλανταρίδη Ηλία. Και όμως, ούτε ένας από αυτούς δεν προσπάθησε άμεσα ή έμμεσα να μας φιμώσει. Κανείς τους δεν προέτρεψε συγγενείς και φίλους να μας <<συμμαζέψουν>>. Ο Τσουρουκίδης Ανέστης, ο Κυριακίδης Όμηρος και ο Καλανταρίδης Ηλίας, σίγουρα διαφωνούν μαζί μας. Δεν θα μπορούσαν να συμφωνούν βέβαια σ΄ αυτά που τους κατηγορούμε! Φαντάζομαι πως πολλές φορές θα εκνευρίζονται, διότι ο καθένας θέλει να υπερασπιστεί τις απόψεις του και περισσότερο τις πράξεις του. Φαίνεται πως τους πέρασε από το μυαλό αυτό που δεν πέρασε από το μυαλό των κεντροαριστερών, πως όλοι δικαιούμαστε να έχουμε απόψεις και πως όταν κυβερνάς έναν τόπο θα ακούσεις και κριτικές, πολλές φορές θα τις θεωρήσεις και άδικες, αλλά δεν θα πας να βουλώσει το στόμα του άλλου επειδή έτσι σε συμφέρει. Είναι μια στάση που τιμά τον κ. Τσουρουκίδη, τον κ. Κυριακίδη και τον κ. Καλανταρίδη. Θα ήμουν άδικος αν δεν τους αναγνώριζα. ( στο σημείο αυτό να προσθέσω πως από καμία άλλη παράταξη δεν είχαμε παρόμοια προβλήματα. Ούτε από τον κ. Βέρρο, ούτε από τον κ. Παππα ή το κ. Παπαδόπουλο ή την παράταξη του ΚΚΕ ) Εμείς θα είμαστε απέναντι σε όλους, διότι στόχος μας δεν είναι να φύγουν αυτοί ή οι άλλοι. Στόχος μας είναι να φύγει από τις πλάτες μας ο δήμος Καβάλας. Έτσι λοιπόν, από αυτούς που δεν πουλάνε δημοκρατία, δοκιμάσαμε την ευχάριστη έκπληξη της εφαρμογής της. Από αυτούς που πουλάνε δημοκρατία, δυστυχώς δεν θα αγοράσουμε, διότι η δημοκρατία δεν αγοράζετε, κερδίζεται με αγώνες. Δεν το ξέρετε και δεν θα το μάθετε ποτέ σας.