Για την ακρίβεια το κτήριο πάνω στον πρώτο λόφο ( Λόφος του Ούγγρου ή λόφος της Χανούμισσας ). Εκεί έμεναν οι εργάτες γης του Ούγγρου κτηματία Μπόχονου και αργότερα της κόρης του, της περιβόητης Χανούμισσας, το όνομα της οποίας ήταν Λατιφέ Χανούμ. Τον Ούγγρο δεν τον πρόλαβαν οι πρόσφυγες το 1912, είχε πεθάνει. Η Χανούμισσα όμως έζησε αρκετά χρόνια μετά την ανταλλαγή στην Ελλάδα. Αρχικά στις Κρηνίδες και αργότερα στη Δράμα. Έφυγε στην Κωνσταντινούπολη μετά το 1954 ( δεν γνωρίζω ποια ακριβώς χρονιά ). Πέθανε πριν το 1969 ( και πάλι δεν γνωρίζω ποια ακριβώς χρονιά ). Στο αρχείο μου δεν έχω πιο καθαρή ( δυστυχώς ) φωτογραφία του "Μεγάλου σπιτιού", όπως το έλεγαν, του Ούγγρου. Υπήρχε περίβολος, κάτι σαν τείχη ( προστάτευε από τους ληστές την περίοδο της τουρκοκρατίας ) ο οποίος έκλεινε με μια μεγάλη πόρτα. Οι εργάτες έπρεπε να είναι στο "Μεγάλο σπίτι" μέχρι εκείνη την ώρα. Σε αντίθετη περίπτωση έμεναν από εξώ μέχρι το πρωί που ξανάνοιγε η πόρτα. Στο "Μεγάλο Σπίτι" έμεναν 62 οικογένειες. Οι πιο πολλές από αυτές Θρακιώτες, οι οποίες ( μαζί με τους Πόντιους από τη Μεσοκόρυφο ή Κέτσιλικ, δημιούργησαν την σημερινή Λυδία, τότε Υδρόμυλοι. Το "Μεγάλο σπίτι" το κατεδάφισε η αρχαιολογική υπηρεσία την δεκαετία του 1930.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου