.
Ντρέπομαι ακόμη και να γράψω ποιος δρόμος είναι. Ντρέπομαι να γράψω πως αυτός ο δρόμος είναι στις Κρηνίδες. Από τις δύο ντροπές θα κρατήσω την πρώτη και θα αφήσω την δεύτερη. Θα δείξω τον δρόμος δηλαδή, αλλά δεν θα πω απο ποιά σπίτια περνά! Λίγο πιο πάνω και δεξιά από το 1ο δημοτικό σχολείο. Κάποτε αυτός ο ο δρόμος είχε τεράστια κίνηση. Τα μισά παιδιά των Κρηνίδων από εκεί περνούσαν, τουλάχιστον τέσσερις φορές την ημέρα. Μία για να πάνε στο σχολείο και μία όταν επέστρεφαν στο σπίτι. Επειδή τότε έκαναν μάθημα και το απόγευμα, ξαναέκαναν την διαδρομή! Πόσα παιδιά είχε το δημοτικό ( μοναδικό τότε ) σχολείο τότε; 620!!! Ήταν στο κέντρο του οικιστικού των Κρηνίδων. Από τότε, κάποτε έριξαν λίγη άσφαλτο...και αυτό ήταν! Σήμερα θυμίζει βομβαρδισμένο δρόμο της Συρίας. Φυσικά οι λάμπες των στύλων της ΔΕΗ δεν ανάβουν το βράδυ, όπως περίπου το 50% των λαμπτήρων σε όλη την πόλη. Δεν νοιάζει κανέναν! Ούτε την τοπική διοίκηση, ούτε φυσικά τη ΔΕΗ. Η οποία όμως νοιάζετε να πάρει τα πάγια από τους ανθρώπους που ζούν σε αυτόν τον δρόμο! τα πάγια για υπηρεσίες που δεν τους προσφέρει. Και αν αρνηθούν να πληρώσουν κάτι που ούτως η άλλως δεν τους παρέχει, τους κόβει το οικιακό ηλεκτρικό ρεύμα που όμως το έχουν πληρώσει. Τους τιμωρεί δηλαδή που δεν πλήρωσαν κάτι που δεν αγόρασαν. Το ίδιο ακριβώς και ο δήμος! Μια χαρά τους παίρνει τα χρήματα για δημοτικά τέλη ( μέσω της ΔΕΗ ). Δημοτικά τέλη για να μην έχουν ούτε δρόμο, ούτε φωτισμό το βράδυ! Ο δήμος δηλαδή τους παίρνει τα χρήματα για να μην τους παρέχει αυτά για τα οποία προκαταβολικά έχουν πληρώσει. Και επειδή πολλοί θα ρωτήσετε: " μα καλα, δεν ντρέπονται λίγο"; Όχι φυσικά! Αν δεν έχεις φιλότιμό με τι να ντραπείς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου