ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ. 23 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1894. Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΣΟΦΟΙΝΙΣΣΑ ΤΟΝ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟ ( ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΙΛΙΠΠΩΝ – ΔΡΑΜΑΣ ) ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ Ή ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΗ ΜΟΝΗ Ή ΝΑ ΤΗΝ ΕΞΥΓΙΑΝΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ.

23 Νοεμβρίου του 1894. Ο οικουμενικός πατριάρχης Άνθιμος Ζ’ , στέλνει στην Εικοσιφοίνισσα, τον μετέπειτα μητροπολίτη Φιλίππων – Δράμας, Λαυρέντιο Β΄ ( Παπαδόπουλο, εκ Χαλδίας Πόντου  ), με εντολή να κλείσει τη κλονισμένη οικονομικά και διοικητικά μόνη ή να την εξυγιάνει. Ο Λαυρέντιος, καταφέρνει μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, να παραδώσει τη μόνη σε άψογη κατάσταση ( τουλάχιστον σύμφωνα με τα αρχεία της μονής Βατοπεδίου ).  Ο Λαυρέντιος, έγινε μητροπολίτης Φιλίππων Δράμας το 1922. Δύο χρόνια αργότερα οι Φίλιπποι αποσπώνται από την μητρόπολη Φιλίππων – Δράμας. ( ο Λαυρέντιος Β΄ θα παραμείνει στη μητρόπολη Δράμας, έως το 1928 ) Έτσι σχηματίζονται δύο νέες μητροπόλεις, η Δράμας και η Καβάλας, στη θέση των Φιλίππων. Σε μια ειδική μελέτη θα αναλύσουμε το βρώμικο παιχνίδι που έπαιξαν οι Καβαλιώτες ( όχι φυσικά οι απλοί κάτοικοι της πόλης ), οι οποίοι κατάφεραν να πείσουν τον
οικουμενικό πατριάρχη πως στην περιοχή των Φιλίππων <<  δεν ζουν και ούτε πρόκειται να ζήσουν χριστιανοί>>, ώστε να πάρει την απόφαση κατάργησης την μητροπόλεως Φιλίππων. Μάλιστα, οι καβαλιώτες ονόμασαν την μητρόπολή τους ( μέχρι τότε άνηκαν στη μητρόπολη Ξάνθης )  << μητρόπολη Καβάλας>> και χωρίς ίχνος ντροπής της αποκαλούσαν << επανασυσταθείσα >> μητρόπολη Καβάλας! Επειδή προφανώς ήθελαν να μοιάζουν σαν οι φυσικοί συνεχιστές της αρχαίας πόλης των Φιλίππων. Λίγα χρόνια αργότερα ο πατριάρχης, καταλαβαίνοντας το βρώμικο παιχνίδι ) δίνει  εντολή να αλλάξει το όνομα της μητρόπολης σε Φιλίππων και Νεαπόλεως ( η Θάσος άνηκε στην Ξάνθης, το 1954 ενώθηκε με την Φιλίππων Νεαπόλεως ). Ο Λαυρέντιος Β΄ Παπαδόπουλος, ήταν μια από τις σημαντικότερες μορφές του Πόντου. Αξίζει λοιπόν τον κόπο να πούμε δύο λόγια για τη ζωή του.

Γεννήθηκε στη Βαρενού της Χαλδίας του Πόντου, το 1866. Γονείς του ήσαν ο Βασίλειος και η Βαρβάρα. Φοίτησε στο Γυμνάσιο Αργυρουπόλεως και αποφοίτησε με άριστα από τη θεολογική Σχολή της Χάλκης. Σύντομα χειροτονήθηκε Αρχιδιάκονος και το 1905 αναχώρησε για την Κερασούντα όπου εκλέχτηκε (1912) Μητροπολίτης Χαλδίας

Διετέλεσε Αρχιδιάκονος του Πατριαρχείου ως αριστούχος της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης κατά την περίοδο 1900 - 1910 και ως εκ τούτου είχε σημαντική συμβολή στην οργάνωση, υποστήριξη και συντονισμό του Μακεδονικού Αγώνα για την αντιμετώπιση της σκληρής γραμμής της Βουλγαρικής Εξαρχίας.
Επέκτεινε τα όρια της εκκλησιαστικής του παρέμβασης και στις περιοχές των μεταλλείων
Αργυρουπόλεως. Υπήρξε ιδρυτής πολλών ευαγών ιδρυμάτων.
Ανέλαβε κρίσιμες αποστολές του Πατριαρχείου όπως η μετάβασή του στην Κρήτη για την διευθέτηση θεμάτων της Κρητικής Αρχιεπισκοπής κ.α.
Συνεργάστηκε με ευρωπαίους  διπλωμάτες για τη διάσωση και φυγάδευση του ποντιακού πληθυσμού.
Υπήρξε βασικός πρωτεργάτης για την αποκατάσταση των προσφύγων στην Β. Ελλάδα.
Ηγετική προσωπικότητα, καταδικάστηκε από τις Τουρκικές αρχές για κατασκοπεία και εξαπάτηση των Τουρκικών Αρχών.

Σε μια συγκλονιστική του επιστολή προς τον οικουμενικό Πατριάρχη, γράφει:

Στις 15 Δεκεμβρίου 1916 Ο Λαυρέντιος σε επιστολή του προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναφέρει...
<<... Και ήρξαντο επιτεινόμεναι αι διώξεις, ατιμώσεις, παρθένων γυναικών, αι φορολογίαι, οι δαρμοί και οι  φόνοι εν τοις  ελληνικοίς χωρίοις υπό εμπίστου οργάνου του Βαλή, του θηριώδους και απαισίου τέρατος Οσμάν αγά Φιρτίνογλου, συνοδευόμενου υπό πεντηκοντάδος ενόπλων κακούργων και πολλάς κακουχίας και εν τη πόλει διαπράξαντος και νυν έτι διαπράττοντος, τη συνενοχή των αρχών, επί τη προφάσει ότι αναζητεί εν ταις οικίαις των Ελλήνων όπλα και φυγόστρατους. Δέον να σημειώσωμεν ενταύθα ότι ο ρηθείς Οσμάν αγάς, άνθρωπος εντελώς αγράμματος και θηριώδης είναι το πιστόν και προσφιλές όργανον και τη επινεύσει αυτού και των επιτοπίων αρχών κατέστη από της αρχής του πολέμου ο τύραννος και ο δικτάτωρ της Κερασούντος και των ελληνικών χωρίων, δέρων, λεηλατών, ατιμάζων, φορολογών, φονεύων, εισερχόμενος νύκτωρ εις τας ελληνικάς οικίας μετά της περί αυτόν πολυαρίθμου σπείρας ενόπλων κακούργων, ενεργών άνευ επισήμου τινός εντολής κατ' οίκον ερεύνας, φυλακίζων αυθαιρέτως και εν γένει καταστάς φοβερά δια τους Έλληγνας μάστιξ...>>

Πέθανε το 1928, στη Δράμα.