Όταν πρέπει να γράψεις για την μπαρμπα Δημητρό νιώθεις το χέρι σου να τρέμει. Τι λέξεις να χρησιμοποιήσεις; Τι να γράψεις χωρίς να τον αδικήσεις; Ένας γλυκός άνθρωπος γεμάτος από ευγένεια και τιμιότητα. Έχοντας την τύχη να κάνω τρία χρόνια στο 2ο δημοτικό σχολείο και τρία χρόνια στο 1ο, νιώθω ευλογημένος. Μου έδωσε την ευτυχία να γνωρίσω τον Δημητρό του Μελέτη (Χαϊτίδη), τον Τάσο και την Βαρβάρα και φυσικά τον Δημητρό Μαυρομουστάκη. Τα γαριδάκια ριγμένα σε ένα μεγαλό μπάγκο. Εκει δίπλα, κάτω στο ράφι τα γεμιστά μπισκότα Παπαδοπούλου. Σε δύο μεγάλα χαρτοκιβώτια, κουλούρια, ψωμάκια και σταφιδόψωμα. Το καλύτερο όμως... στο διπλανό δωματιάκι ο μικρός φούρνος που ζέστανε τις τυρόπιτες. Μα πάνω από όλα, αυτό το γλυκό χαμόγελο. Αυτά τα ζεστά μάτια. Είμαστε τυχεροί που μεγαλώσαμε με τον μπαρμπα Δημητρό!
Τάσος Σαββίδης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου