ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ. 17 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΤΟΥ 1789. ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΔΡΑΜΑΣ ( NUSRATLI ) Ο ΙΜΠΡΑΗΜ ΠΑΣΑΣ ( IBRAHIM PASHA ).

17 Φεβρουαρίου του 1789, γεννιέται στον Νικηφόρος Δράμας ( Nusretli ) ο Ιμπραήμ Πασάς ( Ibrahim Pasha ). Ο μετέπειτα Βαλής της Αιγύπτου, γιος του Μεχμέτ Αλί ( Mehmet Ali ) και μια μητέρας για την οποία ερίζουν οι μύθοι. Ο Μεχμέτ Αλί ζούσε στη Καβάλα, αλλά εξ’ αιτίας μια επιδημίας πανώλης αναγκάστηκε να μεταφερθεί στον Νικηφόρο, όπου και γεννήθηκε ο Ιμπραήμ Πασάς. Ήταν κατά πάσα πιθανότητα γιος του χεβίδη Μεχμέτ Αλή, αν και μερικοί υποστηρίζουν ότι ήταν θετός γιος του, και κάποιας χριστιανής, χήρας του Τουρματζή. Η ημερομηνία γέννησής του είναι υποθετική, αν και με την Οθωμανική ιστορία, πάντα υπάρχει σοβαρό θέμα ακρίβειας, ειδικά όταν οι πηγές είναι μόνο Οθωμανικές. Οι Οθωμανοί αρέσκονταν να
ανακατεύουν ιστορικά γεγονότα με θρύλους και κουτσομπολιά. Οι ιστορικοί τους ( ή καλύτερα οι ταξιδευτές που μαζί με την περιγραφή του ταξιδιού τους ανακατεύουν και μερικά ιστορικά στοιχεία ) δεν ακολουθούν καμία επιστημονική μέθοδο ιστοριογραφίας. Αντίθετα, θα έλεγε κανείς, όταν τα γεγονότα έρχονται σε σύγκρουση με τους θρύλους, προτιμούν  τους δεύτερους! Έτσι, φοβούμενος και εγώ αυτό το λάθος, θα ακολουθήσω τη ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ, στην παραπέρα βιογραφία αυτού του σημαντικού, και όχι μόνο για την περιοχή μας και την χώρα μας, ιστορικού προσώπου. Το 1818 κατέλαβε την πρωτεύουσα των Βαχαβιτών, Ντεραγιέ, και αιχμαλώτισε τον αρχηγό τους, Αμπντουλάχ. Τότε ο Σουλτάνος τον ονόμασε Πασά της Μέκκας και βεζίρη με τρεις Ιππουρίδες. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Κάιρο, όπου ξεκίνησε την αναδιοργάνωση του στρατού και του ναυτικού σύμφωνα με ευρωπαϊκά πρότυπα. Το 1821-1822 έλαβε μέρος στην εκστρατεία στο Σουδάν.
Το 1824, κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης, στάλθηκε από τον πατέρα του στην Πελοπόννησο για να βοηθήσει τους Οθωμανούς, επικεφαλής στρατιάς Αιγυπτίων που κάποτε έφτασε τουλάχιστον τις 35.000 άνδρες. Αφού πρώτα στάθμευσε στην Κρήτη, τον Φεβρουάριο του 1825, αποβιβάστηκε στον Μωριά. Κυρίευσε αρχικά την Τρίπολη και το Ναυαρίνο, ωστόσο η επίθεσή του τον Ιούνιο στην Αργολίδα στους Μύλους Αργολίδας αποκρούστηκε από τον Δημήτριο Υψηλάντη. Το 1826 κατέλαβε το Μεσολόγγι και το 1828, και αφού ο στόλος του είχε καταστραφεί στο Ναυαρίνο, αποχώρησε από την Ελλάδα μετά την παρέμβαση των Γάλλων με την Εκστρατεία του Μωριά. Κατά την εκστρατεία αυτή προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στην Πελοπόννησο, πυρπολώντας οικισμούς, κόβοντας οπωροφόρα δένδρα και καλώντας τον πληθυσμό να προσκυνήσει (Κοτσώνης, σ. 486).
Το 1831 στράφηκε εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κατέλαβε πόλεις της Συρίας και τον επόμενο χρόνο κατατρόπωσε τον οθωμανικό στρατό στο Ικόνιο. Ύστερα από παρέμβαση όμως της Ρωσίας, σταμάτησε την προέλασή του στην Κωνσταντινούπολη. Το 1839 έγιναν ξανά εχθροπραξίες μεταξύ των δύο χωρών, που είχαν σαν αποτέλεσμα την ήττα της Τουρκίας στο Νεζίπ.
Απεβίωσε στις 10 Νοεμβρίου του 1848 στο Κάιρο από φυματίωση.

Δρ. Τάσος Σαββίδης
Κρηνίδες Φιλίππων, 16/02/2017