Η Πρωτοβουλία Φιλίππων πολιτεία, δημιουργήθηκε από πολίτες για να διεκδικήσει για την περιοχή των Φιλίππων, τη δημιουργία ενός δήμου, του Δήμου Φιλίππων, που να πληροί όλα εκείνα τα κριτήρια που θα εμβαθύνουν τη δημοκρατία και ταυτόχρονα θα δίνουν προοπτικές ισχυρής ανάπτυξης του τόπου μας.

Τετάρτη 7 Ιουνίου 2017

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ. 07 ΙΟΥΝΙΟΥ 1794. ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΥ ΠΡΟΞΕΝΟΥ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ Η ΜΕΓΑΛΗ ΞΗΡΑΣΙΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΦΙΛΙΠΠΩΝ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΕΞΑΙΡΕΣΗ.


07 Ιουνίου του 1794. Μια αναφορά του προξένου της Βενετίας στη Θεσσαλονίκη, απεικονίζει της τεράστια καταστροφή που έφερε η παρατεταμένη ξηρασία σε όλη τη Μακεδονία. Οι Λίμνη και οι πολλές πηγές θα σώσουν την περιοχή των Φιλίππων. Μια καλή σοδειά θα έδινε μια καλύτερη ποιότητα ζωής στους γεωργούς, όσους από αυτούς είχαν την τύχη να έχουν μια μικρή δική τους έκταση και να μην δουλεύουν ως εργάτες γης ( στην πραγματικότητα ως σκλάβοι ) στα μεγάλα κτήματα ( τσιφλίκια ),που κατά κύριο λόγο αποτελούσαν
και προσδιόριζαν  τη μορφή της γεωργικής οικονομίας! Το 1793 ήταν μια χρονιά σχετικά άνυδρη. Η ξηρασία όμως, ακόμα και το χειμώνα, του 1794, έκαναν την κατάσταση στη γεωργία δραματική. Περισσότερο από το 50% του συνόλου της καλλιεργούμενης γης της Μακεδονίας, στάθηκε  αδύνατο να σπαρεί. Ακόμα όμως και οι εκτάσεις που σπάρθηκαν δεν κατάφεραν να δώσουν ικανοποιητική σοδειά ή δεν έδωσαν καθόλου. Οι Φίλιπποι στάθηκαν τυχεροί, μέσα στο γενικότερο δράμα. Η λίμνη των Φιλίππων, αλλά και οι πολλές πηγές, κατάφεραν να δώσουν τις λύσεις που απαιτούνταν και να διασφαλίσουν ακόμα και αυτή τη χρονιά, ικανοποιητικές αποδόσεις. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, η περιοχή μας, να μην ζήσει αυτό που επακολούθησε σε άλλες περιοχές της Μακεδονίας και ειδικά της Δυτικής.  Εκεί, έπεσε κυριολεκτικά μεγάλη πείνα. Οι ληστές έκαναν της εμφάνισή τους, αλλά ακόμα και οι απλές κλοπές αυξήθηκαν δραματικά! Χάος επικρατούσε παντού. Κανείς δεν ήξερε από πού να φυλαχθεί και ακόμα και αυτή η επιβίωση της οικογένειας ήταν το ζητούμενο! Προφανώς και άλλες περιοχές που είχαν λίμνες και πηγές κατάφεραν να αποφύγουν αυτές τις καταστάσεις, όπως οι Σέρρες και ο Λαγκαδάς.  Στις  07 Ιουνίου του ίδιου έτους μια αναφορά του Βενετού προξένου στην Θεσσαλονίκη καταγράφει τις δραματικές καταστάσεις.   <<  εκτός της σιτοδείας έχομεν τώρα και άλλην μάστιγαΕίμεθα περικυκλωμένοι  από πολυαρίθμους ληστάς, οι οποίοι ληστεύουν τους πάντας και ερημωνουν την ύπεθρον. Δεν έρχονται πλέον ούτε τρόφιμα από την περιφέρειαν συνεπεία της τρομοκρατίας των ληστών… έχομεν πρωτοφανή έλλειψιν τροφίμων… ο λαός είναι ανάστατος…>>.        Η ετήσια παραγωγή της Μακεδονίας, για τις κύριες καλλιέργειες της εποχής είναι:  Α) Σιτάρι, 3.200 τόνοι. 2) Καπνός, 100.000 μπάλες. 3) Βαμβάκι, 80.000 μπάλες.  ( Για όσους ενδιαφέρονται για τις πηγές, ας κοιτάξουν, Αποστόλου Βακαλοπούλου, Ιστορία της Μακεδονίας 1354 – 1833 και σχετική βιβλιογραφία )

Δρ. Τάσος Σαββίδης
Κρηνίδες Φιλίππων, 13/03/2017

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου