Για την αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα, τρείς περιοχές ερίζουν,
σύμφωνα πάντα με τις εκδοχές που έδιναν οι αρχαίοι συγγραφείς. Μία από τις
τρείς είναι και η περιοχή των Φιλίππων ( οι άλλες δύο είναι η Σικελία και η
Βοιωτία ), πολύ πριν πάρει αυτό το όνομα βέβαια. Ο συγγραφέας που δίνει την
εκδοχή των Φιλίππων και τον Ζυγάκτη ποταμό είναι ο Πλίνιος ο Αλεξανδρεύς. Βασιζόμενος πάνω σε αυτήν την εκδοχή, ο
μαέστρος και συνθέτης Τάσος Σαββίδης συνέθεσε ένα μουσικό παραμύθι που
εσκεμμένα μπερδεύει τις ιστορικές αναφορές με το φανταστικό. Δίνουμε τους
στίχους:
ΜΙΑ
ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΘΕΑ
Μία μητέρα
και Θεά
Ξεκίνησε
πολύ παλιά
Απ’ του Ζυγάκτη τα νερά
Και των
Κρηνίδων τις ολόχρυσες πηγές.
……………………………………………………………………
Κόρη ξανθή
θέλει να βρεί
Που την
απήγαγε εκεί
Του κάτω
κόσμου ο
Θεός
Της Δήμητρας
μοναδικός καρπός
…………………………………………………………………..
Έκλαιγε και
αναστέναζε
Και το όνομά
της φώναζε
Κόρη του Δία
που πατάς;
Και που
μοιρολογάς της μάνας την αγάπη;
………………………………………………………………………..
Την φύση δεν
λυπήθηκε
Και στα
λουλούδια αρνήθηκε
Να ανθίσουν
πάλι όπως και αυτή
Που κόρη
έχασε και μονάκριβο παιδί.
……………………………………………………………….
Όμως Ο Δίας
που κοιτά
Από τον
Όλυμπο ψηλά
Την κόρη
παίρνει στα κρυφά
Και στης
μητέρας δίνει την πιο γλυκιά αγκαλιά
………………………………………………………………………………
Και τα
λουλούδια Άνθισαν
Και όλα τα
δένδρα κάρπισαν
Απ’ της μητέρας τη χαρά
Που το παιδί
της είχε, της φύσης η Θεά!
Στίχοι/μουσική:
Τάσος Σαββίδης
Αρνησήδημη η
Φιλιππική, 04/12/2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου