ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΣΕ ΠΕΤΡΑ. ΚΡΗΝΙΔΕΣ, ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΜΕΝΕΝΤΑΣ. ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΌ ΤΟ 1936…

Με ένα σπίτι που όλοι μας έχουμε δει πολλές, πάρα πολλές φορές, και θα συνεχίσουμε να βλέπουμε θα ασχοληθούμε σήμερα. Το σπίτι αυτό είναι της Μενέντας. Μια γυναίκας που είναι γνωστή σε όλους του Κρηνιδιώτες και σε όλες τις Κρηνιδιώτισσες με το μικρό της και μόνο όνομα. Το σπίτι αυτό κτίστηκε το 1936, όπως γράφει στην προμετωπίδα του και μπορείτε να δείτε σε μία από τις φωτογραφίες. Σε παλαιότερες φωτογραφίες φαίνονται τα ερείπια ενός παλαιότερου σπιτιού που υπήρχε στην ίδια θέση και μια πέτρινη περίφραξη. Το έκτισε ο σύζυγος της Αντών γαρής, του οποίου το όνομα ήταν προφανώς Αντώνης ( Αντών γαρή σημαίνει η σύζυγος του Αντώνη ) και του οποίου το επώνυμο

αγνοώ. Αν το γνωρίζει κάποιος θα ήθελα να μας το γράψει στα σχόλια. Αργότερα το αγόρασε από την Αντών γαρή, ο Χαράλαμπος Γρηγοριάδης, πιο γνωστός ως «Γατήκιουλης» ( δεν μπορώ να καταλάβω το σημαίνει το ψευδώνυμο αυτό, πάντως τουρκικό είναι ), ο οποίος το έδωσε ως προίκα στην αδελφή του, την Μενέντα, όταν αυτή παντρεύτηκε τον Αναστάση από τον Ζυγό. Η Μενέντα έκανε πέντε παιδιά, δύο αγόρια και τρία κορίτσια. Τον Γρηγόρη, τον Πρόδρομο, την Φρόσω και δύο ακόμα κορίτσια των οποίων τα ονόματα δεν γνωρίζω. Αν τα θυμάται κάποιος, καλό

είναι να μας ενημερώσει. Έτσι λοιπόν, για όσους δεν το γνώριζαν, το επώνυμο της Μενέντας ήταν Γρηγοριάδου, μέχρι που παντρεύτηκε, όπως είπαμε, τον Αναστάση του οποίου επίσης αγνοώ το επώνυμο. Δεν γνωρίζω πότε έμεινε ακατοίκητο το σπίτι, αλλά όσο το θυμάμαι, έτσι ακριβώς είναι ( και είμαι 43 χρονών, το θυμάμαι τουλάχιστον 35 χρόνια ). Φυσικά η Μενέντα πέθανε και προφανώς το σπίτι πέρασε σε κάποιον κληρονόμο. Δεν γνωρίζω όμως σε ποιον και είναι λίγο δύσκολο να πιάσεις τον γιο της τον Γρηγόρη, για παράδειγμα, και να αρχίσεις να τον ανακρίνεις. Στα δικά μου τα μάτια, πάντα φάνταζε ( και ακόμα έστι το βλέπω ) ως ένα επιβλητικό κτήριο, ως ένα αρχοντικό! Είναι ένα κτήριο το οποίο έβλεπα στα παιδικά μου χρόνια,

τουλάχιστον δύο φορές τη μέρα, μια και από εκεί περνούσαμε για να πάμε στο σχολείο. Το ίδιο ισχύει και για μερικές χιλιάδες ακόμα ανθρώπους που πέρασαν όλα αυτά τα χρόνια από το 1^ο δημοτικό σχολείο Κρηνίδων.

Τάσος Σαββίδης

Κρηνίδες Φιλίππων, 15/05/2019