ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ. 31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1948. Η Μ.Ε.Ε.Φ. ( ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ ΕΘΝΙΚΟΦΡΟΝΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ) ΞΕΚΙΝΑ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΤΟΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ.

  31 Αυγούστου του 1948. Η μεγαλύτερη ακροδεξία  φοιτητική οργάνωση του Α.Π.Θ. ξεκινά μια περιοδεία  στις πόλεις και τα χωριά της Ανατολικής Μακεδονίας με τη συνδρομή των κρατικών δομών ( στρατός, αστυνομία, δήμοι, κοινότητες, κλπ ). Σκοπός της εξόρμησης, ή τόνωση των αντικομμουνιστικών αισθημάτων των κατοίκων. Η Μορφωτική Ένωσις Εθνικοφρόνων Φοιτητών ( ΜΕΕΦ ) ιδρύθηκε το Μάρτιο του 1945 κατόπιν άδειας του Πρύτανη του ΑΠΘ, με βασικό σκοπό  την << εξύψωσιν της ιδέας της πατρίδος, της δικαιοσύνης και της ελευθερίας>>. Στην πραγματικότητα ο κύριος στόχος ήταν <<… η προσπάθεια δια την εξασφάλισιν πλεονεκτημάτων υπέρ της σπουδαζούσης νεολαίας, γινομένη υπό την καλώς εννοούμενην έννοιαν και η ενίσχυσις των απόψεων φοιτητών και γενικώτερον των σπουδαστών>>.  Όπως χαρακτηριστικά γράφει ο καθηγητής οικονομικής ιστορίας του ΑΠΘ, Βασίλης Γούναρης, στο πολύ καλό βιβλίο του  με τίτλο << Εγνωσμένων κοινωνικών φρονημάτων >> , από το οποίο προέρχονται όλα τα στοιχεία ( τόσο τα παραπάνω όσο και τα παρακάτω ): Είναι γνωστό ( αντιγράφω από το βιβλίο του καθηγητή ) π.χ. ότι εξαρχής συγκρούστηκε σκληρά με την

ΕΠΟΝ του ΑΠΘ για θέματα που αφορούσαν τις εξεταστικές περιόδους και τις μετακατοχικές νομοθετικές ρυθμίσεις για τους φοιτητές. Πάντως τους εθνικούς της στόχους τους προωθούσε  η ΜΕΕΘ με πολύ περισσότερη δημοσιότητα. Με τη συμμετοχή της στις εκδηλώσεις και τις διαφωτιστικές εκδρομές στην ενδοχώρα, σε πόλεις ( Πτολεμαϊδα, Δράμα, Καβάλα, Πολύγυρος, Κιλκίς, Κατερίνη ), χωριά, ακόμη και σε κέντρα στρατιωτικής εκπαιδεύσεως, όπου καθηγητές και φοιτητές διακρινόμενοι για την ρητορική τους ικανότητα – άλλωστε οι περισσότεροι από τους ιδρυτές της προερχόταν από τη Νομική Σχολή – τόνιζαν τη σημασία του << κατά των συμμοριτών αγώνος>>  και τον κίνδυνο << της σλαβικής  κατά της χώρας απειλής>>. Η ΜΕΕΦ, ειδικά μετά την διάλυση της ΕΠΟΝ, ήταν, κατά τα φαινόμενα, η μοναδική νόμιμη φοιτητική οργάνωση στη Θεσσαλονίκη και ήταν απολύτως φυσιολογικό να δοκιμαστούν στις τάξεις της διάφοροι νεαροί ρήτορες και στη συνέχεια να αξιοποιήσουν τη θητεία τους αυτή για την ακαδημαϊκή, επαγγελματική και κοινωνική τους ανέλιξη. Άλλωστε, το είδος αυτής της ρητορείας για πολλά χρόνια δεν μεταβλήθηκε και ουσιαστικά δεν καταργήθηκε ποτέ. Όμως, με δεδομένη την πολιτικοποίηση του πανεπιστημιακού χώρου, έστω με τους περιορισμούς της εποχής, θα ήταν ανυπόστατο να θεωρηθεί η ΜΕΕΦ μόνον ως ένας δημοφιλής φοιτητικός εκδρομικός σύλλογος με πολιτικό μανδύα. Δεν θέλω να προσθέσω κάτι στα λόγια του καθηγητή Βασίλη Γούναρη, το μόνο που θέλω να επισημάνω είναι πως, ειδικά την μετεμφυλιακή περίοδο, η επίκληση των <<εθνικών ιδεωδών>>  και ο << αντικομμουνισμός>> από τη δεξιά παράταξη, δεν ήταν προϊόντα αυθεντικού ιδεολογικού προσανατολισμού, αλλά , τις περισσότερες φορές, ο μανδύας κάτω από τον οποίο κρύβονταν οι  κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές επιδιώξεις των φερόντων την ρητορική αυτή. Ακριβώς το ίδιο ( σε καμιά περίπτωση με την ίδια ένταση και στον ίδιο βαθμό, αλλά και χωρίς άμεσες κοινωνικές συνέπειες ) παρατηρείται, από την πλευρά της αριστερής παράταξης αυτή τη φορά, μετά τη πτώση της χούντας και ιδιαίτερα μετά την ανέλιξη στην εξουσία του ΠΑΣΟΚ το 1981.

Δρ. Τάσος Σαββίδης

Κρηνίδες Φιλίππων, 29/08/2017