ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ. 02 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1951. ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΕ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΣΕ Β ΑΠΟ ΤΟ ΔΟΞΑΤΟ. Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΟΥ ΜΕΤΑΠΗΔΗΣΕ ΑΠΟ ΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΣΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΚΚΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ ΩΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ.

Ενεργός μέλος της νεολαίας του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, πέρασε στην κατοχή στο ΕΑΜ. Στον Εμφύλιο έγινε ένα από τα πιο δραστήρια μέλη του ΔΣΕ ( Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδος, ήταν αυτός που αντικατέστησε το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ  κατά τη διάρκεια του εμφυλίου ). Μετά το τέλος του εμφυλίου, έγινε ένα από τα σημαντικότερα στελέχη του ΚΚΕ στο Δοξάτο. Φυλακίστηκε, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο αρνούμενος να υπογράψει δήλωση. Ο βίος του << Β >>  από το Δοξάτο θα μπορούσε να είναι το θέμα ενός σήριαλ, ή ενός βιβλίου σε πολλούς τόμους. Γεννήθηκε μεταξύ του 1913 και του 1918 στο Δοξάτο. Έχοντας μια φυσιολογική ζωή ( όπως όλα τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του στην κωμόπολη ), τον βρήκε η χούντα του Ιωάννη Μεταξά το 1936. Αμέσως ενετάχθη

στις τάξεις της ΕΟΝ ( Εθνική Οργάνωση Νέων ), που αποτελούσε την επίσημη νεολαία του Ιωάννη Μεταξά, αλλά και της Ελλάδος, κατά μία έννοια, καθώς η συμμετοχή των νέων σ΄ αυτήν ήταν σχεδόν υποχρεωτική. Αποτελούσε ( έτσι ονειρευόταν ο δικτάτορας ) το φυτώριο νέων φασιστών και μελλοντικών στελεχών του κράτους, δουλειά των οποίων θα ήταν, εκτός από το να τρομοκρατούν τον κόσμο με τα τάγματα εφόδου, να στελεχώσουν και τις υπηρεσίες του κρατικού μηχανισμού. Μια άλλη εργασία τους ( αυτήν την εξετέλεσαν με σχετική επιτυχία ) ήταν η προπαγάνδα. Μέχρι και στις μέρες μας, τα επακόλουθα αυτής της προσπάθειας είναι ορατά. Κάθε αμόρφωτος και φασίστας, αλλά ακόμα και απλοί άνθρωποι που δενέχουν σχέση με την άκρα δεξιά, ισχυρίζονται πως ο Ιωάννης Μεταξάς υπήρξε << ένας φιλολαϊκός ηγέτης που βοήθησε πάρα πολύ τους Έλληνες >>. Πχ, έκανε το ΙΚΑ, νομοθέτησε το οχτάωρο εργασίας, τις αργίες, τις άδειες, κλπ. Φυσικά τίποτα από όλα αυτά δεν έκανε ο Ιωάννης Μεταξάς. Η προπαγάνδα της εποχής όμως, κατάφερε να το περάσει μέχρι τις ημέρες μας. Αυτή ήταν η δουλειά του << Β >>  στο Δοξάτο την περίοδο 1936 – 1941 ( Διαλύθηκε τον Απρίλιο του 1941 ), και την έκανε με μεγάλη επιτυχία. Υπήρξε από τα μέλη της ΕΟΝ, που διακρίθηκαν όσο λίγα, σε ολόκληρη την περιοχή και όχι μόνο στο Δοξάτο. Η κατοχή βρήκε την ΕΟΝ διαλυμένη και τα στελέχη της ( όσα δεν είχαν ενταχθεί βίαια σ΄ αυτην ) είτε άπραγα να παρακολουθούν τα γεγονότα, είτε ενταγμένα στις τάξεις του κατακτητή, ως δοσίλογοι, ρουφιάνοι, κλπ. Άλλωστε, η κοινή τους φασιστική ιδεολογία, τους ένωνε, όπως και το οικονομικό συμφέρον ( μάζι πάνε αυτά, πακέτο. Εθνικισμός και οικονομικό συμφέρον είναι το ένα προϋπόθεση του άλλου. Αν είναι να αγαπάμε την πατρίδα μας δωρεάν, σκατά αγάπη είναι, να βγάλουμε και κάτι… ).  Ο << Β>>, δεν έγινε συνεργάτης των Βουλγάρων κατακτητών, παραδόξως! Ακόμα πιο παράδοξα, ενετάχθηκε, από τους πρώτους στις τάξεις του ΕΑΜ! Δεν γνωρίζω τους λόγους αυτής της ιδεολογικής του μεταπήδησης, και μάλιστα 180 μοιρών. Στο ΕΑΜ, η δράση του είναι γνωστή στους πάντες. Ήταν ένας από τους πιο σκληροπυρηνικούς αντάρτες, και όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στις πράξεις του. Μετά το τέλος της κατοχής, ο << Β>>, έλαβε ενεργό μέρος στον εμφύλιο πόλεμο από τις τάξεις του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος ( ΔΣΕ ). Ήταν από τα βασικότερα στελέχη του ΔΣΕ και υπεύθυνος <<στρατολόγησης>> νέων μελών στις τάξεις του σε ολόκληρη την Ανατολική Μακεδονία. << Στρατολόγηση>> γινόταν με δύο τρόπους. Είτε κάποιος ενετάσσοταν εθελοντικά στις τάξεις του ΔΣΕ, είτε οι αντάρτες κατέβαιναν στα χωριά και έπερναν, υπό την απειλή των όπλων, τους άνδρες μαζί τους στο βουνό. Οι κακές γλώσσες, θέλουν τον <<Β>, υπεύθυνο και το λεγόμενο <<παιδομάζωμα>>, δηλαδή την βίαιη στρατολόγηση εφήβων. Δεν ξέρω αν έγινε ποτέ κάτι τέτοιο, τουλάχιστον στην περιοχή μας, από τον ΔΣΕ, αλλά και μόνο η σύνδεση του << Β >> μ΄ αυτό είναι ένδειξη του  ιδεολογικού του πάθους, αλλά και τους φανατισμού του. Τον ιδεολογικό του αγώνα, ο πρώην ΕΟΝίτης και τώρα πια φανατικός ΚΚΕς, τον συνέχισε και μετά το τέλος του εμφυλίου και την ήτα του ΔΣΕ, μέσα από τις τάξεις του ΚΚΕ. Απόρροια αυτού ήταν η σύλληψή του και η φυλάκισή του. Η πινή που τον περίμενε από το έκτατο στρατοδικείο ήταν γνωστή, <<εις θάνατον>>. Ο στρατοδίκης, της εποχής εκείνης, είχε συγγενικούς δεσμούς με το Δοξάτο, συγκεκριμένα ή σύζυγός του καταγόταν από εκεί. Βασισμένοι σ΄ αυτό, φίλοι και συγγενείς του <<Β>> προσέγγισαν τον στρατοδίκη ζητώντας του ευνοϊκή μεταχείριση. Ο στρατοδίκης τους απάντησε πως δεν μπορούσε να κάνει κάτι διότι η δράση του << Β>>, ήταν γνωστοί στους πάντες. Αν όμως ο ίδιος έκανε μια δήλωση μετανοίας και αποκήρυξης του κομμουνισμού, θα μπορούσε να αποφύγει την θανατική ποινή ( για την ακρίβεια του έδωσαν ένα κείμενο στο οποίο έγραφε ακριβώς τι έπρεπε να πει στο στρατοδικείο, πέραν από τη δήλωση μετανοίας και αποκήρυξης του κομμουνισμού ). Χωρίς να το σκεφτεί ούτε λεπτό, ο << Β >> , αρνήθηκε κάθε συνεργασία. Υπερασπίστηκε τόσο τις ιδέες του, όσο και τις πράξεις του. Η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν η θανατική η οποία όμως ποτέ δεν εκτελέστηκε και μετατράπηκε αργότερα σε ισόβια. Χρόνια αργότερα, ο << Β>> αποφυλακίστηκε και επέστρεψε στο Δοξάτο όπου και έζησε το υπόλοιπο της ζωής του. Μου είναι άγνωστο το πότε ακριβώς πέθανε, φαντάζομαι κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ή στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Αυτό που με εξέπληξε όταν μου διηγήθηκαν την ιστορία του << Β>>, δεν ήταν η ιστορία αυτή καθ΄ αυτή, αλλά η μεγάλη και ειλικρινής ιδεολογική μεταστροφή του << Β>>, την οποία πλήρωσε με μια θανατική καταδίκη και χρόνια φυλάκισης. Δεν ξέρω τι ώθησε τον << Β >> σ΄ αυτή την  ριζική αναθεώρηση . Το όνομα του << Β >> μου είναι γνωστό. Δεν το αναφέρω όμως για ευνόητους λόγους. Η ιστορία του << Β>>  έφθασε σε μένα μέσω διηγήσεων και όχι αρχείων. Αυτό σημαίνει πως είναι πολύ πιθανόν πολλά από τα γραφόμενα να μην είναι ακριβή ή ακόμα και τελείως λανθασμένα.

Δρ. Τάσος Σαββίδης

Κρηνίδες Φιλίππων, 02/09/2017