ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΣΕ ΠΕΤΡΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΟΡ ΜΠΑΝΙΚ ( ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΣΟΝΙΑΔΗΣ ).

Το σημερινό σπίτι είναι ένα από τα αγαπημένα μου. Όχι τώρα, τα τελευταία χρόνια που το γκρέμισαν, αλλά όσο ήταν όρθιο. Στα παιδικά μου μάτια φάνταζε σαν αρχοντικό. Δεν το πρόλαβα να κατοικείται, αλλά όταν το είδα γκρεμισμένο κόπηκαν τα πόδια μου. Παιδί, κάθε φορά που περνούσα από εκεί, είτε

πηγαίνοντας στο σχολείο, είτε με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα, σταματούσα λίγα δευτερόλεπτα να το χαζέψω. Ο Παναγιώτης Αρσονιάδης γεννήθηκε στη Σαμψούντα του Ποντου και το 1924 ήρθε στις Κρηνίδες ως πρόσφυγας. Νυμφεύτηκε  και,  από όσο γνωρίζω, έκανε ένα μόνο παιδί, τον Θόδωρο ( ο οποίος δεν ζει σήμερα ).

Το 1939, προφανώς κάνοντας χρήση του χαμηλότοκου στεγαστικού δανείου που έδινε η επιτροπή αποκατάστασης προσφύγων, έκτισε το σπίτι που βλέπουμε στις φωτογραφίες. Ένα υπέροχο, διώροφο σπίτι, που χαιρόσουν να το βλέπεις. Ίσως από τα πιο όμορφα σπίτια που χτίστηκαν στις Κρηνίδες στον μεσοπόλεμο! Ο Παναγιώτης Αρσονιάδης είχε χάσει το ένα του μάτι ( δεν γνωρίζω πως, μάλλον σε ατύχημα ) και έτσι προέκυψε το προσωνύμιο «Κορ Μπανίκ» που στα τουρκικά θα πεί «τυφλός Παναγιώτης». Όλοι όσους ρώτησα, κάνουν λόγο για έναν καλό και ήσυχο άνθρωπο. Πέθανε κάπου κοντά στα 1970 ( δεν είμαι σίγουρος ). Το κτήριο που παλαιότερα στεγαζόταν τα ΚΑΠΗ Κρηνίδων,  είναι του εγγονού του.

Τάσος Σαββίδης

Κρηνίδες Φιλίππων, 22.03.2020.