ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΣΕ ΠΕΤΡΑ ΛΥΔΙΑ: ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΒΛΑΣΣΗ ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΤΕΛΗ.

Η Λυδία έχει μια ιδιαιτερότητα σε σχέση με τον τρόπο δόμησης των οικιών της κατά την εποχή του μεσοπολέμου. Αυτό που συνήθως παρατηρούμε στις οικίες που κτίστηκαν τον μεσοπόλεμο, αλλά και τα πρώτα χρόνια μετά την κατοχή και ως τα μέσα τις δεκαετίας του 1950, είναι τον πρώτο όροφο χτισμένο με πέτρα και τον δεύτερο με τούβλο. Αντίθετα, στην Λυδία,
υπάρχουν πολλά σπίτια που και οι δύο όροφοι είναι χρισμένοι από πέτρα. Ένα τέτοιο σπίτι είναι και αυτό του Βλάσση Μπουρμπουτέλη. Ο Βλάσσης Μποτρμπουτέλης υπήρξε πρόσφυγας από την ( σημερινή ) ανατολική Θράκη. Ήρθε στην περιοχή το 1922, όταν ακόμη δεν υπήρχε οικισμός στην περιοχή που τότε λεγόταν «Ματζάρ Τσιφλίκ», δηλαδή «Ουγγρικό κτήμ», καθώς ήταν χωράφια του Ούγγρου ( η Ουγγαρία στα Τουρκικά είναι «Μαγιάρ» ) μεγαλοκτηματία ,Μπόχονους που αργότερα πέρασαν στην Κόρη του που έμεινε γνωστή με το Όνομα «Χανούμισσα». Τα πρώτα χρόνια, όπως όλοι οι Θρακιώτες που ήρθαν από την ίδια περιοχή, δούλεψε στα χωράφια της Χανούμισσας, στο τεράστιο σπίτι της οποίας έμεναν όλοι οι εργάτες.

Το σπίτι αυτό είχε περίβολο , σαν τείχη πόλης, με μία μεγάλη πόρτα η οποία έκλεινε τα βράδια. Βρισκόταν στα Λασπόλουτρα, στην κορυφή του Λόφου, δεξιά όπως πηγαίνεις για τον Καλαμώνα. Το 1932 έγινε ο οικισμός των Υδρόμυλων ( το 1965 μετονομάστηκε σε Λυδία ) και οι θρακιώτες έφυγαν από το μεγάλο σπίτι της Χανούμισσας, το οποίο και γκρεμίστηκε. Την ίδια πορεία ακολούθησε και ο Βλάσσης Μπουρμπουτέλης. Λίγο αργότερα, έκανε χρήση των ευνοϊκών στεγαστικών δανείων που έδινε η επιτροπή αποκατάστασης προσφύγων και έκτισε το σπίτι που βλέπουμε στις φωτογραφίες. Όλα αυτά πρέπει να έγιναν μεταξύ 1932 και 1939. Το σπίτι είναι το πρώτο τέτοιου είδους που συναντά κανείς πηγαίνοντας

από την άλλοτε εθνική οδο στο σχολείο, δηλαδή τον κεντρικό δρόμο της Λυδίας που ενώνει τον οικισμό με την εθνική οδό. Δεν γνωρίζω την συνέχεια της ιστορίας. Μέχρι πότε κατοικήθηκε το σπίτι, πότε πέθανε ο Βλάσσης Μπουρμπουτέλης, κλπ. Αυτοί που γνωρίζουν, ας μας γράψουν στα σχόλια ώστε να συμπληρώσουμε άλλη μια ιστορία γραμμένη πάνω στις πέτρες ενός σπιτιού.

Τάσος Σαββίδης

Κρηνίδες Φιλίππων, 25.03.2020