ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ. 16 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1093. ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ Ο ΙΣΑΑΚΙΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ. Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΠΟΥ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕ ΤΟ ΘΡΟΝΟ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ( ΚΑΙ ) ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΦΙΛΙΠΠΩΝ.

16 Ιανουαρίου του 1093. Γεννιέται ο Ισαάκιος Κομνηνός, ο άνθρωπος που τρεις φορές διεκδίκησε τον θρόνο της Ρωμαϊκής ( Βυζαντινής ) αυτοκρατορίας. Την τρίτη φορά ( και ) με τη βοήθεια των Φιλίππων. Ο Ισαάκιος Κομνηνός (16 Ιανουαρίου 1093 - 1152) ήταν ο τρίτος γιος του Βυζαντινού αυτοκράτορα Αλεξίου Α΄  Κομνηνού και της αυτοκράτειρας Ειρήνης Δούκαινα. Γεννήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 1093 και πέθανε το 1152 σε ηλικία 59 ετών. Από τον πατέρα του είχε λάβει σε νεαρή ηλικία (μόλις 11 ετών, το 1104) τον τίτλο του Καίσαρα. Μετά το θάνατο του πατέρα του υποστήριξε τον αδελφό του Ιωάννη στη δυναστική διαμάχη με την αδελφή του Άννα,
έτσι ο Ιωάννης μετά την αναγόρευσή του σε αυτοκράτορα τον προήγαγε σε σεβαστοκράτορα. Γύρω στα 1130 αποκαλύφθηκε από τον Ιωάννη B' συνωμοσία εναντίον του, με αρχηγό τον Ισαάκιο ο οποίος για να γλιτώσει από την οργή του αδελφού του κατέφυγε στον εμίρη της Καππαδοκίας. Τα επόμενα χρόνια επικέντρωσε τις προσπάθειές του στη συγκρότηση μιας συμμαχίας με τους Μουσουλμάνους, Αρμενίους, Λατίνους και τους Γαβράδες της Τραπεζούντας (την περίοδο εκείνη οι
Γαβράδες είχαν αποστατήσει από τη βυζαντινή κυριαρχία και κυβερνούσαν την Τραπεζούντα ως ανεξάρτητοι ηγεμόνες), με σκοπό να τον εκθρονίσει. Μετά το 1132 όμως τα σχέδιά του, χάρις στην αστραπιαία αντίδραση του Ιωάννη Β' ανατρέπονται. Ο Ισαάκιος τότε θα μεταβεί στην Παλαιστίνη για να αποσπάσει τη βοήθεια των Φράγκων ηγεμόνων. Κατά τη διάρκεια μάλιστα της εκεί παραμονής του θα υποστηρίξει οικονομικά και πολιτικά την οικοδόμηση της Μονής του αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στον ποταμό Ιορδάνη. Τελικά όμως, οι μεγάλες στρατιωτικές επιτυχίες του αυτοκράτορα αδελφού του στη Μικρά Ασία, με αποκορύφωμα την είσοδό του στη λατινική Αντιόχεια, ανάγκασαν τον Ισαάκιο, που είχε εγκαταλειφθεί και από τους τελευταίους οπαδούς του, να συναντηθεί με τον αδελφό του και να συμφιλιωθεί μαζί του. Γρήγορα όμως, άρχισε να οργανώνει νέες συνωμοσίες εναντίον του αυτοκράτορα, με αποτέλεσμα να εξοριστεί στην Ηράκλεια του Πόντου.
Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Ιωάννη Β' όμως (1143) επιχείρησε για άλλη μια φορά να διεκδικήσει το θρόνο, υποστηρίζοντας ότι ήταν ικανότερος από τους δύο άπειρους γιους του Ιωάννη. Αυτή τη φορά θα προσπαθήσει να πάρει μαζί του τις πόλεις της Δύσης. Αρχικά θα εισπράξει την άρνησή τους, αργότερα όμως θα συνταχθούν μαζί του. Μία από αυτές τις πόλεις ήταν και αυτή των Φιλίππων ( Μιχαήλ Ψελλός, χρονογραφία. 2^ος  τόμος και Μιχαήλ Ατταλειάτης, Ιστορία ). Η κεραυνοβόλα όμως αντίδραση του Μανουήλ και η υποστήριξη του Μεγάλου Δομέστικου Ιωάννη Αξούχ, ανέτρεψαν για άλλη μια φορά τα σχέδιά του. Παρά ταύτα όμως θα συνεχίσει να υποβλέπει το θρόνο μέχρι το 1150, οπότε, μετά την εμφάνιση κάποιας αρρώστιας, θα εγκαταλείψει τις αυτοκρατορικές του φιλοδοξίες, τις οποίες όμως κληροδότησε στα παιδιά του.

Δρ. Σαββίδης Τάσος
Κρηνίδες Φιλίππων, 15/01/2017