ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΣΕ ΠΕΤΡΑ. ΚΡΗΝΙΔΕΣ, ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΤΟΥ ΜΕΛΕΤΗ. ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΟ 1952…

Δεν υπάρχει κάτοικος των Κρηνίδων που να μην έχει πει τη φράση: «το μαγαζί του Μελέτη» ή «πάω στου Μελέτη». Ειδικά όσοι έχουν πάει στο 2^ο δημοτικό σχολείο Κρηνίδων, ο Μελέτης είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την παιδική τους ηλικία. Και μόνο στο άκουσμα του ονόματος «Μελέτης», ένα ευχάριστο ρίγος, μια ανατριχίλα πλημμυρίζει όλο το σώμα και είναι αυτού που το ακούει. Και όμως…, το όνομα αυτού που είχε το περιβόητο μαγαζάκι ( ψιλικατζίδικο ) δεν ήταν Μελέτης!  Ο Μελέτης λοιπόν δεν λέγεται Μελέτης! Το όνομά του είναι Δημητρός, Δημητρός Χαϊτίδης. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή τους. Ο Δημητρός Χαϊτίδης γεννήθηκε στην

Πολύκαρπο Δράμας ( ένα χωριό πάνω από την Καλύφυτο, «Ραβάνια», το παλιό του όνομα ) το 1925 ( ή κάπου εκεί, δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Κάποτε που τον ρώτησα και μου είπε την ηλικία του, τόσο έβγαινε ). Στις Κρηνίδες ήρθε το γύρω στο 1952 και λίγο αργότερα νυμφεύτηκε την Κόρη του Μελέτη ( δεν γνωρίζω το επώνυμό του ),Μαρίκα. Έγινε λοιπόν , γαμπρός του  Μελέτη. Επειδή ήταν γαμπρός στις Κρηνίδες και τα πρώτα χρόνια δεν τον γνώριζαν όλοι, όταν ρωτούσαν για αυτόν, έλεγαν ο γαμπρός του Μελέτη. Λίγο αργότερα έγινε ο «Δημητρός του Μελέτη», μετά σκέτο «Του μελέτη» και κατέληξε Μελέτης, σκέτο! ‘Ετσι από Δημητρός έγινε, άθελά του και από συνήθεια, Μελέτης! Τη σχολική χρονιά 1959 – 1960 ξεκίνησε η λειτουργία του 2^ου δημοτικού σχολείου Κρηνίδων. Λίγα χρόνια αργότερα, βλέποντας την επιχειρηματική προοπτική, ο Δημητρός ανοίγει το μαγαζάκι του το οποίο, τα πρωινά, εξυπηρετούσε τις ανάγκες των μαθητών του 2^ου Δημοτικού.  Είχα την τύχη ( εγώ και γενιά μου, αλλά και οι 2 χρόνια παλαιότερες και νεότερες ) να φοιτήσουμε και στα δύο δημοτικά ( κάποιοι από τις γενιές αυτές, όχι όλοι ) και έτσι γνωρίσαμε από κοντά όλους τους επαγγελματίες που δραστηριοποιήθηκαν σε όλα τα σχολεία των Κρηνίδων. Εκείνο που ξεχωρίζει τον Μελέτη από τους άλλους, στις αναμνήσεις όλων των μαθητών,  ήταν η εξαιρετική του ικανότητα να κόβει πολύ λεπτές φέτες  μορταδέλας με μαχαίρι χειρός! Αν σήκωνες την φέτα και την κοιτούσες στον ήλιο έβλεπες απέναντι! Προσπαθούσε ο Μελέτης από τη μια να κρατήσει την τιμή χαμηλά και από την άλλη να εξασφαλίσει ένα κέρδος! Το σάντουιτς του ήταν ό, τι πιο απλό μπορούσε να σκεφτεί κανείς! Δύο φέτες ψωμί και ανάμεσά τους μία φέτα σαλάμι ( οι φέτες ψωμιού χοντρές! ). Ένα σάντουιτς που αν μας το έκανε η μάνα μας σπίτι θα το πετούσαμε στις κότες. Αλλά του Μελέτη ήταν νόστιμο ρε  γαμώτο!!! Πότε δεν κατάλαβα το γιατί. Κλεισμένος μαζί με την γυναίκα του, την Μαρίκα, μέσα στο μαγαζάκι να εξυπηρετεί του μικρούς μαθητές. Μια εικόνα που θα μείνει για πάντα μέσα μου. Μια εικόνα και ένα περιστατικό, προσωπικό, αλλά πολύ έντονο. Συγχωρέστε με για τον εγωισμό αλλά νιώθω την ανάγκη να τη μοιραστώ καθώς αποτελεί παιδικό τραύμα! Ήταν το 1984, πήγαινα Τρίτη δημοτικού και η αίθουσα μας ήταν ενοικιαζόμενη ακριβώς απέναντι από του Μελέτη. Δεύτερη ώρα και εγώ περίμενα να χτυπήσει το κουδούνι. Πέθαινα από την πείνα και στο μυαλό μου είχαν σφηνωθεί τα δρακουλίνια! Κοίταξα την τσέπη μου, είχα 30 δραχμές. Από 10 δραχμές το σακουλάκι, έπαιρνα τρία! Δεν πέρναγαν τα άτιμα τα λεπτά, δεν πέρναγαν με τίποτα! Και εγώ σχεδόν θύμωνα! Ο ήχος του κουδουνιού χτύπησε πιο δυνατά στην ψυχή μου παρά στα αυτιά μου! Μόλις μας άφησε ελεύθερους ο δάσκαλός μας , ο Κώστας Λιονταράκης, έτρεξα στου Μελέτη. Δεν ξέρω αν έκανα παγκόσμιο ρεκόρ, αλλά άρπαξα τρία σακουλάκια δρακουλίνια και του έδωσα τις 30 δραχμές που είχα! Τότε ήρθε η μεγάλη καταστροφή! Λόγια που ακόμα και σήμερα ακούω σαν από εφιάλτη, από το στόμα του Μελέτη: « Δεν παίρνει τρία  σακουλάκια Τασούλι με 30 δραχμές»! Απόρησα, «  από δεκά δραχμές το ένα, τριάντα θείο Μέλετη», απάντησα με τη σιγουριά του καθηγητή μαθηματικών! «Ανέβηκαν Τασούλι, είκοσι πήγαν»!  Αυτό ήταν! Κατέρρευσε το σύμπαν μέσα μου! Μια πληγή που δεν ξεπέρασα ποτέ μέχρι σήμερα. Το 1996 έκοψα το κρέας. Το 2015 έκοψα τα τυροκομικά. Τα δρακουλίνια όμως….ΠΟΤΕ!  Ας αφήσουμε όμως τον μικρό Τασούλι και τα τραύματά του και να επιστρέψουμε στον Μελέτη. Σήμερα ο Δημητρός Χαϊτίδης είναι 94 χρονών! Χαίρει άκρας υγείας και έχει μια εξαιρετική διαύγεια ( τουλάχιστον την τελευταία φορά που τον είδα, έτσι ήταν και εύχομαι να είναι και τώρα και για πολλά χρόνια ακόμη ). Για την κ. Μαρίκα δεν γνωρίζω. Αν κάποιος γνωρίζει, ας μας ενημερώσει! Αλλά αυτή η μορταδέλα….., μα με τι την κόβει;

Τάσος Σαββίδης

Κρηνίδες Φιλίππων, 17/05/2019