σημερινό <<ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ>> στάθηκε η αναφορά ενός πιστού αναγνώστη, καλού φίλου και εξαιρετικού γνώστη της ιστορίας της περιοχής μας. Δάσκαλος στο επάγγελμα, από τους καλύτερους και πιο βαθύς γνώστες της ιστορίας των Φιλίππων ( δεν αναφέρω το όνομά του διότι δεν γνωρίζω αν το επιθυμεί ), μου είπε μια φράση που πραγματικά με συγκλόνισε! << Ξέρεις ( μου είπε ), τα μεγαλύτερα θύματα των Βούλγαρων κομητατζήδων αλλά και της Βουλγαρικής κατοχής, στους βαλκανικούς πολέμους και στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο, δεν ήταν οι Ελληνικοί πληθυσμοί, αλλά οι Τουρκικοί>>! Ομολογώ πως δεν το γνώριζα! Πέντε ημέρες στη βιβλιοθήκη του γραφείου μου και στο διαδίκτυο έψαχνα να βρω στοιχεία, περισσότερο από εγωισμό, ώστε να μπορέσω να ανατρέψω τους ισχυρισμούς του Δασκάλου! Μεγάλος εγωιστής όπως είμαι και ισχυρογνώμων, πέρασα τις περισσότερες ώρες, της κάθε ημέρας, σκυμμένος πάνω στην έρευνά μου, μήπως και μπορέσω να βρω κάποιο στοιχείο να αποκρούσω τους ισχυρισμούς του ( βοήθησε σ΄ αυτό και το γεγονός πως είχαμε πολλές αργίες ). Ο Δάσκαλος όμως ήξερε καλά τι έλεγε, πράγματι οι Βούλγαροι έδειξαν μεγαλύτερο μένος απέναντι στους Τούρκους κατοίκους της περιοχής μας ( φαντάζομαι, όχι μόνο ) από ό, τι στους Έλληνες. Οι τρείς φωτογραφίες που κατάφερα να βρω είναι αδιάψευστοι μάρτυρες των γεγονότων. 10 μήνες πριν ξεκινήσει ο Α’ Βαλκανικός πόλεμος, οι Τούρκοι άρχισαν να εγκαταλείπουν την περιοχή των Φιλίππων. Χωρίς να είμαι απόλυτα βέβαιος, οι πρώτοι αυτοί πρόσφυγες, πήγαν στην Κωνσταντινούπολη. Από τους οικισμούς των Φιλίππων, αυτός του οποίου οι Τούρκοι κάτοικοι δέχθηκαν τις μεγαλύτερες πιέσεις, ήταν των Κρηνίδων ( τότε Ραχτσά ). Ο πληθυσμός των Κρηνίδων, το 1911 ήταν περίπου 780 άτομα, το 1913 645, το 1916 545 και το 1919 κατέληξε στα 495 άτομα. Αν σκεφτεί κανείς πως οι Έλληνες κάτοικοι των Κρηνίδων ήταν περίπου 100 ( το 1911 ), από τους οποίους οι περισσότεροι Σαρακατσάνοι ( γι΄ αυτό δεν είχαν σχολείο και εκκλησία, οι Σαρακατσάνοι μετακινούνταν δύο φορές το χρόνο ), κάποιο λίγοι ήταν Έλληνες, κυρίων οι ιδιοκτήτες των Χανιών και μερικοί εργάτες γης στα τσιφλίκια. Η εικόνα είναι ανάλογη και στους άλλους οικισμούς. Αν καταλαβαίνω καλά τις φωτογραφίες, είναι τραβηγμένες την ίδια ημέρα και από την ίδια θέση. Έχει βρέξει τις προηγούμενες ημέρες και ο δρόμος είναι γεμάτος λάσπες, ενώ ο καιρός είναι ακόμη συννεφιασμένος. Η λίμνη αχνοφαίνεται στο βάθος και ενώ ο χειμωνιάτικος καιρός αναγκάζει τους γέρους και τις γυναίκες να είναι βαριά ντυμένοι, ένας νεαρός, προφανώς για να αποφύγει τις λάσπες, έχει βγάλει τις κάλτσες και τα τσαρούχια του, ενώ μοιάζει μάλλον χαρούμενος που εγκαταλείπει την περιοχή. Προφανώς, κινδύνευε η ζωή του, διαφορετικά δεν εξηγείται το χαμόγελο. Έχουν αφήσει τη λίμνη πίσω αριστερά τους, άρα το σημείο που βρίσκονται κατά τη στιγμή της φωτογραφίας είναι κάπου μεταξύ Αμισιανών και Σταυρού ( το Πολύστυλο, ο Αμυγδαλεώνας και ο Σταυρός, δεν υπήρχαν τότε ). Ο λόγος για τον οποίο στον τίτλο δίνω το << Τούρκοι πρόσφυγες από τους Φιλίππους >> και στην Τουρκική γλώσσα είναι για να τους διαχωρίσω από αυτούς που έπεσαν θύματα της συμφωνίας ανταλλαγής των πληθυσμών, 10 περίπου χρόνια αργότερα, οι οποίοι στην Τουρκική γλώσσα αναφέρονται αλλιώς και όχι multeciler.
Δρ. Τάσος
Σαββίδης
Κρηνίδες
Φιλίππων, 08/01/2017.
Η συμπεριφορά των Βουλγάρων απέναντι στο ελληνικό στοιχείο εξαρτιόταν από πολιτικές και στρατιωτικές καταστάσεις, που τα χρόνια εκείνα άλλαζαν συνεχώς. Μια σύντομη ανασκόπηση της περιόδου εκείνης αναφέρει τα εξής περιστατικά:
ΑπάντησηΔιαγραφή1912-1913: Βαλκανικοί Πόλεμοι
Το 1912 τα χριστιανικά κράτη των Βαλκανίων (Ελλάδα, Σερβία, Βουλγαρία και Μαυροβούνιο) συμμάχησαν εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο ο ελληνικός στρατός με αρχιστράτηγο το διάδοχο Κωνσταντίνο κατάφερε να καταλάβει την Ήπειρο και μέρος της Μακεδονίας με τη Θεσσαλονίκη. Ο ελληνικός στόλος στο Αιγαίο νίκησε τον τούρκικο και κατέλαβε τα περισσότερα νησιά. Στις 18 Μαρτίου το 1913 ο Γεώργιος δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη από τον Αλέξανδρο Σχινά και τον διαδέχθηκε ο Κωνσταντίνος.
Η Βουλγαρία όμως δεν έμεινε ευχαριστημένη από τη διανομή των εδαφών. Το 1913 επιτέθηκε εναντίον της Ελλάδας και της Σερβίας ξεκινώντας το Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο. Η Βουλγαρία ηττήθηκε και με τη Συνθήκη Βουκουρεστίου το 1913 και τα σύνορα της Ελλάδας έφτασαν μέχρι το Νέστο.
Έχετε δίκιο κύριε Κεραμυδά!Προσέξτε όμως τρία σημεία, πολύ σημαντικά, σε σχέση με αυτά που λέτε. 1)Η φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στις 09 Ιανουαρίου του 1912 ( έτσι αναγράφεται τουλάχιστον ), οι Βαλκανικοί πόλεμοι, θα το ξέρετε μιας και ειστέ βαθύς γνώστης της ιστορίας όπως καταλαβαίνω, ξεκίνησαν ανεπίσημα στις 04 Οκτωβρίου του 1912, επίσημα στις 09 Οκτωβρίου του 1912. Άρα η προσφυγική μετακίνηση ξεκίνησε νωρίτερα, μάλλον λόγω των έντονων πιέσεων των Βουλγάρων. 2)Οι βούλγαροι θεωρούσαν σημαντικότερο αντίπαλό τους την Οθωμανική αυτοκρατορία και επικέντωναν τον κύριο όγκο των επιχειρίσεών τους εναντίον τόσο του Οθωμανικού στρατού, όσο και του Τουρκικού πληθυσμού. 3) ο Τουρκικός πληθυσμός της περιοχής μας ( αναφορά μας είναι οι Φίλιπποι, οι οικισμοί πέριξ του κάμπου των Φιλίππων )την εποχή εκείνη, ήταν πολύ μεγαλύτερος από τον Ελληνκό, άρα και να ήθελαν οι Βούλγαροι να κάνουν περισότερες κτηνωδίες σε Έλληνες δεν μπορούσαν, καθώς τους έλειπε το υποκείμενο. Δρ. Σαββίδης Τάσος. Κρηνίδες Φιλίππων, 10/01/2017
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Κεραμυδά, αφού σας ευχαριστήσω πάρα πολύ για την παρέμβασή σας θα ήθελα να σας παρακαλέσω, αν έχετε περισσότερα στοιχεία ή στοιχεία που ανατρέπουν αυτά που έγραψα, να μας τα παρουσιάσετε! τη στήλη <> την φαντάζομαι και τη θέλω ως μια στήλη ιστορικού διαλόγου και αντιπαράθεσης και όχι ως μια στήλη μονολιθικής ιστορικής απεικόνισης, όπως είναι μέχρι σήμερα! Βοηθήστε μας λοιπόν, να ανοίξουμε έναν κύκλο ιστορικών διαλόγων και ανατροπών. Δρ. Σαββίδης Τάσος. Κρηνίδες Φιλίππων, 10/01/2017
ΑπάντησηΔιαγραφή