ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ. 07 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1925. Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΤYΡΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ ΔΕΔΟΥΣΗ.

07 Ιανουαρίου του 1925. Ο Θεοφάνης Δεδούσης και η οικογένειά του, βγάζουν μια οικογενειακή, αναμνηστική φωτογραφία. Οι ίδιοι  αγνοούν, τότε, πως θα υπάρξουν μία από τις πιο μαρτυρικές οικογένειες της ευρύτερης περιοχής μας. η σχέση, μέχρι το 1913, των κατοίκων της περιοχής των Φιλίππων με αυτούς της περιοχής των Ελληνικών χωριών των Σερρών, που βρίσκονταν κοντά ( Ροδολίβος, Νέο Σούλι, Πρώτη κλπ ) ήταν πολύ στενή, καθώς μην έχοντας επαρκή Ελληνικό πληθυσμό ( τα χωριά των Φιλίππων ) και προκειμένου να μην κάνουν γάμους με Τούρκους ή Βούλγαρους, έκαναν με κατοίκους  αυτών των περιοχών. Οι οικογένειες, Βογιατζή,
Σαρδέλα, αλλά και Δεδούση, είναι οικογένειες που μέλη τους  συναντάμε από τους Φιλίππους μέχρι το Ροδολίβος και το Νέο Σούλι. Αφού κάναμε αυτή τη μικρή, αλλά χρήσιμη, ιστορική αναδρομή  ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούμαστε ( το ιστορικό ), επιστρέφουμε στην οικογένεια Δεδούση.  Ο Θεοφάνης Δεδούσης είχε κατηγορηθεί πως αμέσως μετά την απελευθέρωση της περιοχής, το 1913, είχε σκοτώσει, μαζί με τους Δημήτρη Ναζάμη και Βασίλη Τσαμπάζη,  κάποιον Μ. Ναούμ, ο οποίος υπήρξε πληροφοριοδότης των Βούλγαρων κομιτατζήδων για πολλά χρόνια. ( οι Βούλγαροι κομητατζήδες, έχοντας ως βάση αυτές τις περιοχές, τα βουνά δηλαδή,  έκαναν επιδρομές σε όλα τα χωριά της λίμνης των Φιλίππων. Η δράση τους αυτή ξεκινά τουλάχιστον από το 1874 ). Οι Βούλγαροι δεν το ξέχασαν αυτό και έτσι κατά την Δεύτερη Βουλγαρική κατοχή, εξόρισαν σε καταναγκαστικά έργα ( ντουρντουβάκι ) τον Θεοφάνη Δεδούση, τις χρονιές 1916 – 1917. Ο Θεοφάνης Δεδούσης κατάφερε να επιβιώσει των άθλιων συνθηκών που επικρατούσαν στα τάγματα εργασίας των Βουλγάρων και επέστρεψε στην οικογένειά του. Η συμπεριφορά των Βουλγάρων απέναντι στον Θεοφάνη Δεδούση την περίοδο 1916 – 1917, δεν μας εντυπωσιάζει ιδιαίτερα. Ο Θεοφάνης Δεδούσης υπήρξε πολέμιος τους κατά τον Μακεδονικό αγώνα και μάλιστα συμμετείχε στη δολοφονία ενός  <<ρουφιάνου>> τους. Θα μπορούσε να αιτιολογήσει κανείς την εξορία του στα τάγματα εργασίας ως αντίποινα των Βουλγάρων. Άλλωστε, δεν είχαν περάσει και πολλά χρόνια, μόλις τρία! Εκείνο όμως που είναι πράγματι εντυπωσιακό, ήταν η συμπεριφορά τους κατά την Τρίτη Βουλγαρική κατοχή. Το 1944 λοιπόν, Βούλγαροι στρατιώτες, του στρατού κατοχής, συλλαμβάνουν, βασανίζουν και σκοτώνουν τον Θεοφάνη Δεδούση. Ταυτόχρονα, βάζοντας φωτιά στην οικία του, καίνε ζωντανή, μέσα σ’  αυτό, τη γυναίκα του και τέσσερα μέλη της οικογένειάς του. Αφορμή υπήρξε, η σκηνοθετημένη, όπως όλα δείχνουν, ρίψη πυροβολισμών από τη μεριά της οικίας Δεδούση προς τους Βούλγαρους στρατιώτες. Νεκροί μέσα στην οικία Δεδούση βρέθηκαν:

            1)Δεδούση Παναγιώτα ( σύζυγος του Θεοφάνη Δεδούση )

            2) Δεδούση Βάϊα ( κόρη του Θεοφάνη Δεδούση )

            3) Δεδούση Στεργιανή ( νύφη, σύζυγος του γιού του Κωνσταντίνου, του Θεοφάνη Δεδούση )

            4) Δεδούση Βασιλική ( εγγονή του Θεοφάνη Δεδούση, από τον γιό του Αναστάσιο )

            5) Δεδούσης Αναστάσιος ( γιός του Θεοφάνη Δεδούση και πατέρας της μικρής Βασιλικής που επίσης κάηκε ζωντανή μέσα στην οικία )

Πηγή για όλα αυτά είναι ο ίδιος ο  γιός του Θεοφάνη Δεδούση, Νικόλαος Δεδούσης και ή κόρη του Χρυσούλα Δεδούση ( Αργότερα Κωνσταντινίδη ). Οι δυο τους επέζησαν μόνο και μόνο επειδή, έτυχε, τη στιγμή του εμπρησμού της οικίας τους, να βρίσκονται σε γειτονικό σπίτι.

Δρ. Σαββίδης Τάσος

Κρηνίδες Φιλίππων, 07/01/2017