ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ. 15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1912. ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΡΟΥΧΑΣ, Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΗΣ Ε.Δ.Α ΚΑΙ ΝΟΜΑΡΧΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΚΡΗΝΙΔΕΣ.

15 Νοεμβρίου του 1912. Γεννιέται στην Αδριανούπολη ο Γιώργος Τσαρουχάς, βουλευτής της Ε.Δ.Α ., τον οποίο δολοφόνησαν παρακρατικοί του καθεστώτος της χούντας, στις 10 Μαίου του 1968. Οποιαδήποτε βιβλιογραφία και αν ανοίξει κανείς θα διαβάσει πως ο Τσαρουχάς βρέθηκε νεκρός, πηγαίνοντας από την Θεσσαλονίκη στην Αθήνα. Η επίσημη εκδοχή ήταν πως υπέστη καρδιακό επεισόδιο αλλά η νεκροψία έδειξε πως είχε υποβληθεί σε βασανιστήρια από τα οποία και κατέληξε! Αυτή όμως δεν είναι ολόκληρη η αλήθεια! Είναι κοινό μυστικό στις Κρηνίδες, ιδιαίτερα στους ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας, πως ο Γεώργιος Τσαρουχάς δολοφονήθηκε στις Κρηνίδες, κοντά στο βαπτιστήριο της Αγίας Λυδίας και το πτώμα του μεταφέρθηκε έξω από τη Θεσσαλονίκη ώστε να σκηνοθετηθεί η υπόθεση της καρδιακής ανακοπής. Ο Τσαρουχάς ήταν από τα πλέον δραστήρια μέλη του Π.Α.Μ. ( Πατριωτικό Αντιδικτατορικό Μέτωπο ), αντιδικτατορική οργάνωση που έδρασε εντός της Ελλάδος. Καθώς είχε πολεμήσει ως αντάρτης με το ΕΑΜ από τη θέση του γραμματέα
ΑΜΘ και αμέσως μετά την απελευθέρωση είχε διορισθεί νομάρχης Καβάλας, ο Τσαρουχάς ήξερε καλά τα μέρη. Ήταν λογικό η δράση του να περιελάμβανε και την περιοχή μας. Η σύλληψή  του έγινε στις Κρηνίδες, όπου βασανίσθηκε και στο τέλος δολοφονήθηκε από τέσσερις αξιωματικούς της αστυνομίας ( οι οποίοι δεν είχαν καταγωγή από την περιοχή μας, προφανώς για να μην είναι δυνατή η αναγνώρισή τους ). Οι Κρηνιδιώτες αυτόπτες μάρτυρες πολλοί, αλλά δεν μίλησε, για πολλά χρόνια, κανείς. Ο φόβος απέναντι στο χουντικό καθεστώς πολύ μεγάλος, μεγάλωσε περισσότερο όταν η δικτατορική κυβέρνηση τίμησε τους τέσσερις δολοφόνους του Τσαρουχά για την σύλληψη του! Ακόμα και όταν αποκαλύφθηκε πως ήταν σκηνοθετημένη όλη η υπόθεση της καρδιακής ανακοπής και στην πραγματικότητα τον σκότωσαν, στο δικαστήριο που ακολούθησε, αν και καταδικάστηκαν, μόνο συγχαρητήρια που δεν τους έδωσαν.  Μετά από 48 χρόνια ας δώσουμε τα πραγματικά γεγονότα, μέσα από το blog μας, ώστε να αποκαταστήσουμε στο μέτρο  που μπορούμε την αλήθεια. Για όσους δεν γνωρίζουν τον Γεώργιο Τσαρουχά, ας δώσουμε μερικές πληροφορίες. Γεννήθηκε το 1912 στην περιοχή της Αδριανούπολης και το 1924, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στο χωριό Δρυινοχώρι, κοντά στην Καρπερή Σερρών. Γράφτηκε στην Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης, από όπου όμως αποβλήθηκε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά, για ένα χρόνο, εξαιτίας της συνδικαλιστικής του δράσης και για τη συμμετοχή του στο ΚΚΕ. Μετά την λήξη της αποβολής του, πήρε μεταγραφή στην Νομική Αθηνών, από όπου αποφοίτησε.
Πήρε μέρος στον πόλεμο του '40 ως εθελοντής, κατά τη διάρκεια της κατοχής έγινε γραμματέας του ΕΑΜ Ανατολικής Μακεδονίας και μετά την απελευθέρωση διορίστηκε νομάρχης Καβάλας. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου συνελήφθη, καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλάκιση από τα Έκτακτα Στρατοδικεία της εποχής και εξορίστηκε στη Γυάρο. Αφέθηκε ελεύθερος το 1951, συνελήφθη όμως ξανά δύο χρόνια αργότερα και εξορίστηκε εκ νέου, αυτή τη φορά στον Αη Στράτη. Τελικά αφέθηκε ελεύθερος το 1961 και αφού μετέβη στη Μόσχα για να υποβληθεί σε θεραπεία στο μάτι (όπου είχε μόνιμο πρόβλημα), επέστρεψε στην Ελλάδα και στις εκλογές του 1961 εκλέχτηκε βουλευτής με την ΕΔΑ.
Στις 27 Μαΐου του 1963, το βράδυ της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη, ο Γιώργος Τσαρουχάς δέχτηκε και αυτός επίθεση, ενώ κατευθυνόταν στην αίθουσα που θα μιλούσε ο Λαμπράκης, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί στο κεφάλι και να μεταφερθεί αιμόφυρτος στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύτηκε 29 ημέρες. Ήταν δε βασικός μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη των δολοφόνων του Λαμπράκη. Μετά την επιβολή της δικτατορίας το 1967, ανέλαβε επικεφαλής της αντιδικτατορικής οργάνωσης Πατριωτικό Αντιδικτατορικό Μέτωπο (ΠΑΜ) Θεσσαλονίκης και της παράνομης κομματικής οργάνωσης του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη. Τάχθηκε δε με το μέρος του γραφείου εσωτερικού του κόμματος και εναντίον της 12ης Ολομέλειας του ΚΚΕ που έγινε το 1968 και όπου οι διαφωνούντες θεώρησαν ότι εγκαταλείφθηκε ο επαναστατικός χαρακτήρας του κόμματος.
Στις 10 Μαΐου του 1968 δημοσιεύτηκε στον τύπο η είδηση ότι ο κομμουνιστής Γιώργος Τσαρουχάς συνελήφθη ενώ πήγαινε από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα και ότι πέθανε από καρδιακή προσβολή.
Όμως κατά την ανάκριση που διεξήχθη μετά την πτώση της δικτατορίας, ο ανακριτής Ηλιάδης βρήκε στη θυρίδα της Σήμανσης ένα φιλμ από το οποίο προέκυψε ότι ο Τσαρουχάς είχε υποστεί βασανιστήρια μετά τη σύλληψή του. Επρόκειτο για φωτογραφίες του κακοποιημένου σώματος του νεκρού πια βουλευτή,στις οποίες φαίνονταν τα μαστιγώματα στην πλάτη, τα πρησμένα κάτω άκρα και κυρίως τα χτυπήματα στο εσωτερικό των μηρών που, σύμφωνα με γιατρούς που είδαν τις φωτογραφίες, πρέπει να ήταν τα μοιραία.
Ο Τσαρουχάς κατά τη σύλληψη του,είχε πάνω του ένα σημείωμα με την τελευταία απόφαση της κομματικής οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ,το οποίο πρόλαβε να καταπιεί. Το σημείωμα αυτό βρέθηκε κατά την νεκροψία-νεκροτομή και φωτοτυπία του συμπεριελήφθη στη δικογραφία για την υπόθεση Τσαρουχά και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Θεσσαλονίκη στις 10 Μαΐου 1979. Το καλοκαίρι του ίδιου έτους έγινε η δίκη για τη δολοφονία του Τσαρουχά, όπου κατηγορούμενοι ήταν οι Στέφανος Καραμπέρης, Φωκίων Καραπάνος, Δημήτριος Σταματόπουλος και Δημήτριος Τασόπουλος, αξιωματικοί της αστυνομίας που η χούντα είχε παρασημοφορήσει για τη σύλληψη του Τσαρουχά. Καταδικάστηκαν σε μικρές ποινές φυλάκισης. ( τα στοιχεία είναι από τη ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ ).

Δρ. Σαββίδης Τάσος
Κρηνίδες Φιλίππων, 14/11/2016.