ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ. 04 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1336. Ο ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ Γ΄ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΕΚΤΑΚΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ. ΟΙ ΦΙΛΙΠΠΟΙ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΠΟΛΕΙΣ, ΘΑ ΠΛΗΓΟΥΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ. ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ, ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΟΛΗ, 700 ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ!!!

04 Φεβρουαρίου του 1336. Ο Αυτοκράτορας της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, Ανδρόνικος Γ’ Παλαιολόγος, επιβάλλει έκτακτη φορολογία σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της επικράτειάς του. Οι Φίλιπποι, αν και πόλη που δεν ανήκει ακριβώς στην επικράτεια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, κρατά μια στάση αυτονομίας αλλά πληρώνει τους φόρους, θα δεχθεί μεγάλο πλήγμα, καθώς είναι από τις πλουσιότερες και μεγαλύτερες πόλεις. Το καθεστώς των έκτατων φορολογήσεων ήταν κάτι πολύ σύνηθες της εποχή εκείνη. 700 χρόνια αργότερα, στα ίδια εδάφη που πατούσαν οι τότε κάτοικοι των Φιλίππων, οι σημερινοί βιώνουν ακριβώς την ίδια κατάσταση. Από την προηγούμενη χρονιά, το 1335, οι Τούρκοι ναυπηγώντας αρκετά πλοία, έκαναν ληστρικές επιθέσεις στα νησιά και τις παραλιακές πόλεις του Αιγαίου, επιφέροντας τεράστιες οικονομικές ζημιές στους Λατίνους ηγεμόνες του, καθώς τα πιο πολλά νησιά και πολλές από τις παραλιακές πόλεις βρισκόταν υπό την κατοχή τους. Έτσι λοιπόν, ο Ροβέρτος της Ανζού ( Νάπολης ) συμμάχησε με τον Φίλιππο ΣΤ΄ της Γαλλίας, τον Δόγη της Βενετίας, τον Μάγιστρο των Ιωαννιτών Ιπποτών της Ρόδου, Helion de Villeneue, και τον Νικόλαο Α’ Σανούδο, ηγεμόνα της Νάξου, προκειμένου να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Στην προσπάθειά τους αυτή πίεσαν και τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Γ’ Παλαιολόγο να συμμαχήσει μαζί τους. Το επιχείρημά τους ήταν πως με τα χρήματα που έχαναν κάθε χρόνο θα μπορούσαν να ναυπηγήσουν έναν ισχυρό στόλο που θα κατέστρεφε αυτόν των Τούρκων. Δεν δίστασαν μάλιστα να απειλήσουν τον αυτοκράτορα πως αν δεν συμμαχούσε μαζί τους, τότε αυτοί δεν θα κατέστρεφαν μόνο τους Τούρκους αλλά και το Ρωμαϊκό ( Βυζαντινό ) κράτος. Τη συνέχεια ας τη δούμε μέσα από τη γραφίδα του Νικηφόρου Γρηγορά ( Ρωμαϊκή ιστορία, τόμος Α. σελ. 432. Για όσους θέλουν τη βιβλιογραφία ). << όλα αυτά ανάγκαζαν τον βασιλέα να δραστηριοποιηθεί και αυτός στην κοινή αυτή υπόθεση. Κι επειδή υπήρχε έλλειψη χρημάτων στα κρατικά ταμεία, στέλνει ανθρώπους για να εισπράξουν το ταχύτερο από τις πόλεις και τα χωριά της Θράκης και της Μακεδονίας, μολονότι αυτές είχαν καταπονηθεί πολύ από τους διάφορους φόρους που κατά καιρούς τους επιβάλλονταν, και από τις πολλές επιδρομές, πότε των Τούρκων και πότε των Βουλγάρων. Παράλληλα, επισκεύαζε τα παλιά πλοία και ναυπηγούσε νέα, κατά τη διάρκεια του χειμώνα ( 1335 – 1336 ). Και προς το τέλος της Άνοιξης, επάνδρωσε ο βασιλιάς είκοσι πλοία και ετοιμαζόταν να αποπλεύσει, αναλαμβάνοντας ο ίδιος την αρχηγία του στόλου, μολονότι η δέσποινα σύζυγός του και όλοι οι άλλοι τον απέτρεπαν, με το σκεπτικό πως αυτές οι δουλειές δεν αρμόζουν στο βασιλικό αξίωμα…>> Δρ. Τάσος Σαββίδης Κρηνίδες Φιλίππων, 02/02/2017